HARLAN UNDERCOVER

Suzanne Verbeek* (38) werkte een aantal weken bij proefdierfokkerij Harlan in Horst, waar ze werkzaam was op de afdeling cavia’s en konijnen. Om zeven uur ‘s ochtends stond ze aan de poort bij Harlan, klaar voor haar eerste werkdag.

Hoe kwam je bij Harlan terecht?

Ik ben via een uitzendbureau bij Harlan terecht gekomen. Ze vroegen me of ik iets met dierenverzorging wilde doen. Dat leek me hartstikke leuk omdat ik gek ben op dieren. Maar dan kom je daar in die ruimte en zie je grote stellingen staan met witte plastic bakken. Ik kwam op de cavia afdeling en daar zie je dan al die beestjes zitten.

Wist je toen eigenlijk al wat het was? Wist je bijvoorbeeld dat het om een proefdierfokkerij ging?

Nee, het enige dat het uitzendbureau me had verteld was dat ik dieren moest verzorgen op een fokkerij. Ik vroeg aan mijn collega wat ze met die cavia's deden, en zo kwam ik erachter dat die dieren voor laboratoria bestemd waren. Er zitten zoveel cavia's in zo'n bak van zestig bij veertig. Het krioelt ervan. Zestig jonge cavia's per bak, en grotere cavia's zaten met dertig in een bak. Ik moest de bakken schoonmaken en de dieren overzetten in andere bakken. Ik pakte de zwangere moedertjes beet met twee handen en zette ze netjes in een andere bak. Dat was niet goed want dat ging te langzaam. Ik moest graaien in die bakken van mijn collega's en pakken, pakken, pakken. Zij grepen in iedere hand drie cavia’s die vervolgens zo in de bak werden gesmeten. Ze gilden.

* Foto, Harlan Horst

Dus geen dierenverzorging maar orderpikken. Toen was je net begonnen.

Ik stond te huilen in de schuur. "Waarom sta je te huilen," vroeg een collega. "Ik vind het heel erg wat hier gebeurt." "Dat is heel normaal, zo doen we het altijd." Daar gaan je nekharen van overeind staan.

Je hebt het toch volgehouden. Wat vond je het ergste?

In het weekend is er amper personeel. Ze voeren een beetje bij en kijken of er voldoende water is. Als je dan op maandag binnenkomt loop je tegen een wand van ammoniak aan. De hele bakken zaten vol met urine en poep. De diertjes waren helemaal vuil. Dan moest ik de dode dieren uit de bakken halen, jonkies en zwangere moeders. Elke dag gingen er een hoop dieren dood. Vooral na het weekend was het heel erg. Dan moest ik dat op gaan ruimen. Ik was aan het huilen terwijl ik de dode dieren in een vuilniszak gooide. Het is gewoon vreselijk, nachtmerries had ik ervan. Ze vraten elkaar aan. De moeders beten hun jonkies dood, ze beten het hoofd eraf, of je vond weer een poot of dieren die helemaal uit elkaar waren getrokken. Het is een vorm van stress dat ze hun eigen jongen opvreten.

Hoeveel cavia's zitten er in Harlan Horst?

De cavia's zitten in plastic bakken in stellages, zes rijen hoog. We spreken al snel over meer dan tienduizend cavia's.

Heb je ook nog met andere dieren gewerkt?

Ik heb ook nog even op de afdeling konijnen gestaan. Daar zaten vierhonderd konijnen. De dieren zitten in stalen kooien zonder stro. Zodat de ontlasting zo in de bak eronder valt. Daar zag ik een dame die bezig was met konijnen. Ik vroeg haar wat ze aan het doen was. Ze antwoordde dat ze bloed afnam. Ze pakte een grote injectienaald en die stak ze zo dwars door het hart van het konijn. Zonder verdoving, dwars door het lijfje heen, in het hart. "Waarom?" vroeg ik. "Kan dat niet gewoon via een ader?" Mijn collega antwoordde dat "het bloed specifiek uit het hart moet komen." Die mensen hadden er geen problemen mee, die zijn zo doorgewinterd hard.

Waren alle dieren gezond?
Nee, er waren ook zieke dieren bij. De konijnen werden apart gehouden. Ik moest dozen maken, stro erin en een handje voer en een vloeibare gel om te drinken. De zieke dieren werden weggestuurd naar Engeland. Zieke cavia's gingen gewoon dood en worden in vuilniszakken gedumpt.

Waarom ben je er mee gestopt?
Ik heb er zo'n vier tot vijf weken gewerkt. Ik kon het niet meer aan. Psychisch ging ik er aan onder door. Ik sliep niet meer, ik zat te huilen thuis. Mijn man heeft de knoop uiteindelijk doorgehakt, "je bent er teveel mens voor." Hoe ze met de dieren omgaan, konijnen die bij de oren gepakt worden om ze te vervoeren, is onacceptabel. Ik voel me nog elke dag schuldig dat ik er gewerkt heb.

* Foto, Harlan Horst

HARLAN - GROOT IN DIERENLEED

Harlan fokt wereldwijd dieren voor laboratoria. Harlan heeft in 2005 een bedrijf overgenomen (RCC) die is gespecialiseerd in het doen van dierproeven in opdracht van andere bedrijven. Harlan vind je op het web: www.harlan.com en RCC www.rccltd.ch/ Beide onderdelen van Harlan zijn aanwezig op de Eurotox 2007 beurs in de Rai in Amsterdam.

Harlan in België
Rue Adrienne Bollan 8
Gosselies 6041, België
www.transgenic-services.com

Harlan in Nederland
Kreuzelweg 53
5961 NM Horst
www.harlan.nl

 

* Gefingeerd vanwege privacy.