Het hartverwarmende verhaal van kat Tommie, gedumpt in een vuilniszak, maar nu liefdevol opgevangen

Category: 

Op een ochtend mocht ik een kitten uitzoeken in het asiel. Daar aangekomen lieten ze me drie schattige kittens zien. Ze zaten samen met een iets oudere kat van ongeveer een jaar in een klein hokje. De lieve, rustige en zachtaardige oogjes van die kat raakten me meteen en ze vormden een schril contrast met de rest van zijn lichaam dat in een oncomfortabele houding in dat hokje lag. De vrijwilligster van het asiel zei dat ik snel moest zijn met het uitkiezen van een kitten, want ze waren erg gewild en er stonden al andere mensen te wachten om ook te komen kijken.

"En die andere kat dan?", vroeg ik haar, want waarom was hij dan niet gewild? Haar antwoord was dat mensen liever een kitten wilden dan een wat oudere kat. Tommie was ook nog eens moeilijk te plaatsen omdat hij niet zo mooi was; hij stond nogal hoog op zijn poten en was een beetje groot uitgevallen. Ik kon het amper bevatten, zo oneerlijk en onzinnig klonk het in mijn oren. Steeds meer werd ik naar deze kat toegetrokken en kreeg ik het gevoel dat ik hem juist om die redenen wilde adopteren en een thuis wilde geven. Op dat moment stak Tommie zijn pootje door de tralies en legde hij die heel lief op mijn hand. Dat was voor mij het teken dat ik toch echt voor deze kat wilde kiezen.

Toen we thuis waren, snuffelde hij even rond en ging toen midden in de woonkamer zitten alsof hij er altijd al was geweest. Tommie ontdekte al snel dat hij heerlijk kon slapen op mijn bed en daar lag hij de eerste nacht dan ook, helemaal uitgestrekt naast mijn benen.
Bijna elke avond komt hij bij me op bed liggen. Hij snurkt niet, maar kan zichzelf heel luidruchtig wassen, waar ik soms midden in de nacht wakker van word. De volgende ochtend moet ik er dan weer uit, maar hij blijft gewoon lekker liggen.

Aan het eind van de middag rond een uur of 5 krijgt Tommie altijd eten, maar hij begint om 3 uur al om me heen te lopen en te miauwen. "Kan je geen klok kijken?", vraag ik hem dan, waarop hij alleen nog maar harder en dramatischer gaat miauwen. Het woord 'eten' is overigens een woord dat Tommie heel erg goed kent. Waar hij ook is, hij hoort het altijd wanneer je dat zegt. Het mag dus ook niet voor 5 uur genoemd worden hier in huis  ;-)

Nu, een paar jaar later, kan ik nog steeds niet geloven waarom iemand Tommie niet wilde hebben en hem in een vuilniszak langs de weg heeft gedumpt. Toch ben ik ergens wel blij dat die mensen hem hebben gedumpt en dat iedereen hem in het asiel is voorbij gelopen, anders zou ik Tommie nu niet in mijn leven hebben gehad.

---Suzy Van Ek, dierenvriend en ADC-activiste---

Noot : Zo hoort het! Dieren horen niet gedumpt te worden in een vuilniszak, of gebruikt te worden in een proefdierlaboratorium. Dieren verdienen een leven zonder angst en pijn, ze zijn geen gebruiksvoorwerpen. ADC voert op vrijdag 24 april actie tegen kattenexperimenten in Leuven.